จากเหตุการณ์สะเทือนขวัญที่เกิดขึ้นจริงในเกาหลี ในช่วงปี 1986 – 1991 เกิดเหตุคดีฆาตกรรมหญิงสาวเป็นจำนวนไม่ต่ำกว่า 10 ราย อายุเฉลี่ยของเหยื่อมีตั้งแต่ 13 ปี -71 ปี สภาพศพของพวกเธอที่ถูกพบ จะถูกข่มขืนแล้วก็ฆ่าทิ้งด้วยอุปกรณ์ที่พวกเธอพกติดตัวมา ไม่ว่าจะเป็นสายรัดเสื้อชั้นใน สายสะพายของกระเป๋า หรือแม้แต่กระทั่งถุงน่อง บรรดาตำรวจในพื้นที่นั้นก็ไม่เข้าว่าฆาตกรมันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ แต่ที่สำคัญพวกเขาไม่สามารถจับตัวฆาตกรรายนี้ได้ Memories of Murder หนังเริ่มต้นในปี 1986 เป็นครั้งแรกที่ค้นพบศพหญิงสาวถูกฆ่าแล้วยัดไว้ในท่อระบายน้ำ สภาพศพของเธอนั้นถูกมัดมือและเท้าไขว้หลัง ถูกอุดปากด้วยถุงน่องและถูกข่มขืน หลังจากนั้นฆาตกรก็ใช้สายสะพายของกระเป๋ารัดคอเธอจนขาดอากาศหายใจ หลังจากเธอตายฆาตกรก็เอากางเกงในของเธอเองสวมหัวศพของเธอเอาไว้แล้วจากไป ภายหลังได้มีการสืบคดีนี้ขึ้น โดยตำรวจนักสืบท้องถิ่นอย่าง ปาร์ค และ โซ ซึ่งพวกเขาพยายามอย่างทุกวิถีทางในการตามหาตัวฆาตกร แต่เบาะแสที่พบกลับไม่มีอะไรเลย แต่ก็ยังดีที่ทางโซลได้ส่งนักสืบอีกคนมาช่วยทำคดีนี้โดยเฉพาะ ภายหลัง นักสืบซู ได้เข้ามาร่วมงานกับ ปาร์ค และ โช คดีก็มีความคืบหน้าขึ้น พวกเขาพบว่า ฆาตกรจะเลือกเฉพาะวันที่ฝนตกเท่านั้นเป็นวันลงมือ และเลือกเหยื่อเป็นหญิงสาวที่สวมชุดสีแดง อีกทั้งยังเกิดขึ้นภายหลังจากสถานีวิทยุได้เปิดเพลง Sad Letter อีกด้วย เมื่อพวกเขาล่วงรู้ถึงวิธีการลงมือของฆาตกรแล้ว จึงได้จัดฉากให้ตำรวจหญิงมาสวมชุดสีแดงและมาเดินคนเดียวในวันที่ฝนตก เฝ้ารอฆาตกรมาลงมือ พอถึงเวลานั้นพวกเขาจะได้เข้าจับกุมตัวทันที แต่ฆาตกรฉลาดกว่าที่พวกเขาคิดมาก นอกจากมันจะไม่ปรากฏตัวออกมาแล้ว ยังก่อคดีฆาตกรรมเหยื่อรายอื่นๆเพิ่มขึ้น อีกซ้ำยังเพิ่มดีกรีความอำมหิตของการลงมือ โดยเหยื่อไม่จำเป็นต้องสวมชุดแดงอีกต่อไป แต่จะเป็นใครก็ได้ที่อยู่คนเดียวในตอนฝนตก ยิ่งพวกเขารู้เบาะแสมากขึ้นเท่าไหร่ก็ดูเหมือนกับว่าฆาตกรจะรู้ทันพวกเขาหมดไปซะทุกอย่าง เปรียบเสมือนการตามหาตัวฆาตกรที่ไม่มีอยู่จริง นักสืบปาร์คและโซหมดหนทางในการจัดการกับฆาตกรรายนี้แล้วหรือไม่ พวกเขาจะหาทางหยุดยั้งคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องนี้ได้หรือเปล่า