มันเป็นช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 แพทริค เบทแมน Wall Streeter วัย 27 ปีเดินทางท่ามกลางเครือข่ายปิดของคนสวยที่เป็นที่เลื่องลือ เครือข่ายปิดนั้นมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่สามารถอนุญาตให้คนอื่นเช่นตัวเองรู้สึกเหนือกว่าได้ แพทริกมีกิจวัตรตอนเช้าเป็นประจำเพื่อรักษารูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดใจและความฟิต เขาเช่นเดียวกับคนในเครือข่ายของเขา เป็นคนไร้ค่า หลงตัวเอง เอาแต่ใจตัวเอง และชอบแข่งขัน มักจะต้องทำให้คนอื่นดูแย่ในการนำเสนอตัวเอง แต่เขาไม่เหมือนคนอื่น เขาตระหนักดีว่าสำหรับตัวเขาเอง สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นหน้ากากที่ต้องปกปิด สิ่งที่อยู่ข้างใต้อย่างแท้จริง ใครบางคน/บางสิ่งที่ไร้มนุษยธรรมโดยธรรมชาติ กล่าวอีกนัยหนึ่งเขาประกอบด้วยเปลือกคล้ายมนุษย์ที่มีแต่ความโลภและความขยะแขยง ความโลภอยากได้ในสิ่งที่คนอื่นมี และรังเกียจคนที่ไม่เป็นไปตามความคาดหวังของเขา และเกลียดตัวเองที่ไม่เป็นที่หนึ่งหรือดีที่สุด ความขยะแขยงนั้นจบลงด้วยการต้องการกำจัดโลกของคนเหล่านั้น เขาไม่ได้มองว่าพวกเขาเป็นคน แต่เป็นเพียงลักษณะเฉพาะที่เขาต้องการกำจัด